Το έθιμο της "Χελιδόνας" αναβίωσε στο 5ο Νηπιαγωγείο Σερρών!
Χελιδόνα έρχεται από Μαύρη θάλασσα
Θάλασσα μας πέρασε, έκατσε και λάλησε
Λάλησε τα γράμματα, γράμματα βασιλικά
Που μαθαίνουν τα παιδιά, τα παιδιά του δάσκαλου.
Δάσκαλος μας έστειλε, να μας δος΄τι πέντε αυγά
Κι αν δεν έχτι πέντε αυγά δος΄τι μας την κλωσσαριά
Να γεννά και να κλωσσά και να σέρνει τα πουλιά.
Μάρτης μας ήλθε, καλώς μας ήρθε
Έξω ψύλλοι και κοριοί, μέσα γεια και χαρά
Και μεθαύριο Πασχαλιά, με τα κόκκινα τα΄ αυγά.
Τσάκατα και μάματα (σπάστε τα και φάτε τα).
Τα παιδιά του Νηπιαγωγείου για να καλωσορίσουν την άνοιξη βγήκαν στη γειτονιά του Νηπιαγωγείου και τραγούδησαν τα "χελιδονίσματα". Φορώντας "μάρτες" στο χέρι, κρατώντας ένα ομοίωμα χελιδονιού και καλαθάκια στολισμένα με λουλούδια τραγούδησαν τα κάλαντα της άνοιξης .Και πολύ γρήγορα τα καλαθάκια μας γέμισαν με λογής λογής γλυκά αλλά και με αυγά όπως ζητούσαμε με το τραγούδι μας!
Χ Ε Λ Ι Δ Ο Ν Ι Σ Μ Α Τ Α
Τα ΄΄χελιδονίσματα΄΄ είναι από τα πιο παλιά έθιμα του λαού μας και είναι γνωστό σ΄ολόκληρη την περιοχή του Ν. Σερρών.
Ήταν συνήθεια μέχρι τα τέλη της 10ετίας του 1960. Τα παιδιά το πρωί της 1ης Μαρτίου, να βγαίνουν κατά ομάδες, κρατώντας το ομοίωμα της χελιδόνας (ένα ξύλινο κατασκεύασμα) και να τραγουδούν τον ερχομό της χελιδόνας, αλλά βασικά της άνοιξης, αφού το χελιδόνι είναι το σύμβολο της άνοιξης.
Γύρω-γύρω από τη χελιδόνα κρέμονται ΄΄μάρτηδες΄΄ που μοιράζουν τα παιδιά στα σπίτια που επισκέπτονται, για να μη μαυρίζει από τις καυτερές μαρτιάτικες ακτίνες του ήλιου, αυτός που φοράει τον ΄΄μάρτη΄΄.
Η συνήθεια αυτή της περιδέσεως χρωματιστών νημάτων θεωρείται προχριστιανική. Ο Ν. Γ. Πολίτης την συνδέει με την κρόκη, που οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν στο πόδι ή στο χέρι τους.
Αν τώρα το σπίτι που επισκέπτονται έχει ανύπαντρη κοπέλα, βάζουν τον ΄΄μάρτη΄΄ στη ράχη της χελιδόνας και κατά πού θα πέσει ο ΄΄μάρτης΄΄, από κει θα έρθει και ο γαμπρός.
Τα ΄΄χελιδονίσματα΄΄ είναι από τα πιο παλιά έθιμα του λαού μας και είναι γνωστό σ΄ολόκληρη την περιοχή του Ν. Σερρών.
Ήταν συνήθεια μέχρι τα τέλη της 10ετίας του 1960. Τα παιδιά το πρωί της 1ης Μαρτίου, να βγαίνουν κατά ομάδες, κρατώντας το ομοίωμα της χελιδόνας (ένα ξύλινο κατασκεύασμα) και να τραγουδούν τον ερχομό της χελιδόνας, αλλά βασικά της άνοιξης, αφού το χελιδόνι είναι το σύμβολο της άνοιξης.
Γύρω-γύρω από τη χελιδόνα κρέμονται ΄΄μάρτηδες΄΄ που μοιράζουν τα παιδιά στα σπίτια που επισκέπτονται, για να μη μαυρίζει από τις καυτερές μαρτιάτικες ακτίνες του ήλιου, αυτός που φοράει τον ΄΄μάρτη΄΄.
Η συνήθεια αυτή της περιδέσεως χρωματιστών νημάτων θεωρείται προχριστιανική. Ο Ν. Γ. Πολίτης την συνδέει με την κρόκη, που οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν στο πόδι ή στο χέρι τους.
Αν τώρα το σπίτι που επισκέπτονται έχει ανύπαντρη κοπέλα, βάζουν τον ΄΄μάρτη΄΄ στη ράχη της χελιδόνας και κατά πού θα πέσει ο ΄΄μάρτης΄΄, από κει θα έρθει και ο γαμπρός.
Χελιδόνα έρχεται από Μαύρη θάλασσα
Θάλασσα μας πέρασε, έκατσε και λάλησε
Λάλησε τα γράμματα, γράμματα βασιλικά
Που μαθαίνουν τα παιδιά, τα παιδιά του δάσκαλου.
Δάσκαλος μας έστειλε, να μας δος΄τι πέντε αυγά
Κι αν δεν έχτι πέντε αυγά δος΄τι μας την κλωσσαριά
Να γεννά και να κλωσσά και να σέρνει τα πουλιά.
Μάρτης μας ήλθε, καλώς μας ήρθε
Έξω ψύλλοι και κοριοί, μέσα γεια και χαρά
Και μεθαύριο Πασχαλιά, με τα κόκκινα τα΄ αυγά.
Τσάκατα και μάματα (σπάστε τα και φάτε τα).
Τα παιδιά του Νηπιαγωγείου για να καλωσορίσουν την άνοιξη βγήκαν στη γειτονιά του Νηπιαγωγείου και τραγούδησαν τα "χελιδονίσματα". Φορώντας "μάρτες" στο χέρι, κρατώντας ένα ομοίωμα χελιδονιού και καλαθάκια στολισμένα με λουλούδια τραγούδησαν τα κάλαντα της άνοιξης .Και πολύ γρήγορα τα καλαθάκια μας γέμισαν με λογής λογής γλυκά αλλά και με αυγά όπως ζητούσαμε με το τραγούδι μας!
Στη μαμά του Παναγιώτη |
Στη γιάγιά της Ευαγγελίας |
Στο φούρνο της Ανατολής |
Στο κρεοπωλείο της Παναγιώτας |
Τα κεράσματά μας |