Τους ήρωες και αγωνιστές της επανάστασης του 1821 γνώρισαν τα παιδιά του 5ου Νηπιαγωγείου.Τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Αθανάσιο Διάκο και το Ρήγα Φεραίο, τη Μπουμπουλίνα και τη Μαντώ Μαυρογένους, τη Φιλική Εταιρεία, τα κλεφτόπουλα και τις Σουλιώτισσες και όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της Ελλάδας.Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στους Σερραίους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους πολεμώντας για την Ελλάδα και την Μακεδονία, τον Εμμανουήλ Παπά και τον Καπετάν Μητρούση. Τα παιδιά άκουσαν την ιστορία για τη ζωή των δυο αυτών Σερραίων αγωνιστών,είδαν εικόνες τους και εικόνες των προτομών τους οι οποίες κοσμούν πλατείες και πάρκα των Σερρών. Ιδιαίτερη εντύπωση τους έκανε η ιστορία του Καπετάν Μητρούση, μια και η προτομή του υπάρχει σε κοντινό πάρκο στο Νηπιαγωγείο μας και ένα μέρος της ιστορίας του διαδραματίζεται στη γειτονική εκκλησία μας, την Ευαγγελίστρια.
Άκουσαν ένα παραδοσιακό τραγούδι που μιλάει για τον Καπετάν Μητρούση και εξιστορεί τον τρόπο με τον οποίο πέθανε πολεμώντας.
Ας πούμε ομως λίγα λόγια για τη ζωή των Σερραίων αγωνιστών
Καπετάν Μητρούσης
Το πρώτο αστέρι του Μακεδονικού Αγώνα στην περιοχή των Σερρών είναι ο Μητρούσης Γκογκολάκης από το χωριό Χομόνδρος (σημερινό Μητρούση).
Στις 13 Ιουλίου του 1907, το απόγευμα, ο Μητρούσης με τα παλικάρια του μπαίνει στην πόλη των Σερρών και φιλοξενείται στο σπίτι του Παπαθανάση, δίπλα στο ναό τής Ευαγγελίστριας. Η παρουσία του όμως εκεί γίνεται αντιληπτή από Τούρκους και την άλλη μέρα, 14 Ιουλίου, 3 χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες και φανατισμένα στίφη τουρκικού όχλου περιζώνουν ολόκληρη τη συνοικία και τον γύρω τής εκκλησίας χώρο. Ο Μητρούσης, βλέποντας ότι προδόθηκε, αφήνει το σπίτι του Παπαθανάση και οχυρώνεται μέσα στο ναό τής Ευαγγελίστριας και στο καμπαναριό. Στο χώρο αυτό θα γραφεί μία από τις σπάνιες σελίδες τού Ελληνισμού, πού ανανέωσε τη θυσία στο Κούγκι και στο Αρκάδι. Για επτά ολόκληρες ώρες οι 5 ήρωες καθηλώνουν 3.000 Τούρκους και δεκάδες πτώματα καλύπτουν το γύρω χώρο. Το σπίτι του Παπαθανάση σε λίγο πυρπολείτε, ενώ την ίδια στιγμή πέφτουν δύο από τα παλικάρια του Μητρούση, ο Θεόδωρος Τουρλεντές και ο Μιχάλης Ουζούνης. Ακολούθησε η σύλληψη των τραυματισμένων Παναγιώτου και Ούρδα και μένει μόνος ο τραγικός ήρωας Μητρούσης. Όμως, αποφασισμένος να εξαγοράσει ακριβά το θάνατο των συντρόφων του, αποσύρεται από το ναό τον οποίο τώρα κυκλώνουν οι φλόγες, και οχυρώνεται στο καμπαναριό της Ευαγγελίστριας. Αρνείται να καταθέσει τα όπλα και όταν διαπιστώνει ότι του απομένει μόνο μία σφαίρα, προσποιείται ότι θέλει να παραδοθεί. Φωνάζει τον αστυνομικό διοικητή να έρθει τάχα να τον παραλάβει και όταν εκείνος πλησιάζει, τού φυτεύει τη σφαίρα στην καρδιά, ενώ συγχρόνως βυθίζει το ξίφος στα σπλάχνα του. Πραγματικά, αισχύλεια τραγωδία. Ο καπετάν Μητρούσης δεν ζει πια. Όμως ή θυσία του έγινε θρύλος και ή λαϊκή μούσα του έκανε τραγούδι:
Εμμανουήλ Παπάς
ΦΙΛΙΚΟΣ και αγωνιστής του 1821, πρωτεργάτης της εξέγερσης στη Χαλκιδική, ο Εμμανουήλ Παπάς υπήρξε μία από τις αγνότερες μορφές του Αγώνα για την Ανεξαρτησία. Γεννήθηκε στη Δοβίστα Σερρών (σημερινό Εμμανουήλ Παπάς) το 1772. Γιος κληρικού, ανέπτυξε, παρά τις περιορισμένες γραμματικές του γνώσεις, μεγάλη εμπορική δραστηριότητα στις Σέρρες και αναδείχθηκε σε μεγαλέμπορο και τραπεζίτη, με καταστήματα στην Κωνσταντινούπολη και τη Βιέννη.
Απέκτησε μεγάλη περιουσία, έγινε δανειστής των Τούρκων αγάδων και μπέηδων της περιοχής, ασκώντας μεγάλη επιρροή επάνω τους, κυρίως στον πανίσχυρο τοπάρχη Ισμαήλ μπέη. Η ελληνική κοινότητα των Σερρών πολλά ωφελήθηκε από τη θερμή υποστήριξη και προστασία του Παπά. Ύστερα από το θάνατο όμως του Ισμαήλ, ο σπάταλος και άσωτος γιος του, Γιουσούφ μπέης, δημιούργησε τόσο μεγάλο χρέος που ήταν αδύνατο να το ξεπληρώσει. Όταν λοιπόν ο Παπάς ζήτησε με επιμονή να του εξοφλήσει μέρος τουλάχιστον του δανείου, ο Γιουσούφ τον απείλησε ότι θα τον σκοτώσει. Τότε, τον Οκτώβριο του 1817, ο Παπάς αναγκάζεται να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, ύστερα από δύο χρόνια, στις 21 Δεκεμβρίου 1819, μυείται στη Φιλική Εταιρεία και προσφέρει αμέσως 1.000 γρόσια για την ενίσχυση των οικονομικών της.
Οι πληροφορίες είναι από την ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σερρών.
Και οι δικοί μας ήρωες της Επανάστασης του 1821