Η ΠΟΝΗΡΙΑ ΤΟΥ ΓΑΪΔΑΡΟΥ

Φορτώσαν ένα γάιδαρο

Και του ‘βαλαν στην πλάτη

Ένα σακί αλάτι.

Εκεί που ωραία πήγαινε

Στο ποταμάκι πλάι

Μες το νερό γλιστράει.

Πέφτει, μουσκεύει ολόκληρος

Το αλάτι όλο λιώνει

Το γάιδαρο αλαφρώνει!

Α, τι ωραία, τι καλά

-λέει με πονηριά-

Σαν θα ‘βρω ευκαιρία

Μια βουτιά θα ξανακάνω

Απ’ το βάρος ν’ ανασάνω!

Σφουγγάρια τον φορτώσανε

Το δρομολόγιο πάει

Κι ο γάιδαρος με πονηριά

Στον ποταμό βουτάει!

Μα τα σφουγγάρια ρούφηξαν

Νερό με το τσουβάλι!

Αυτός επαραβάρυνε

Και ποιος να τον εβγάλει!

Με αφορμή αυτό το μύθο του Αισώπου τα παιδιά πειραματίστηκαν με υλικά που διαλύονται και δεν διαλύονται στο νερό,με σφουγγάρια που απορροφούν νερό και αυξάνεται το βάρος τους, δοκιμάσαμε αλάτι, ζάχαρη, καπάκια, συνδετήρες, λάδι και άλλα υλικά που μπορεί να υπάρχουν στο νηπιαγωγείο μας. Έκαναν τις υποθέσεις τους στην αρχή και μετά παρατήρησαν αν αυτά που είχαν υποθέσει ήταν σωστά.

Το τελικό συμπέρασμα ήταν: "Κυρία είχε δίκιο ο Αίσωπος"!!!