Ιστορίες με χρώματα υπάρχουν πολλές! Μα μια αστεία "κόκκινη ιστορία" με ηρωίδα την Κατίνα Κοκκινάκη..........
Η κόκκινη ιστορία
Η Κατίνα Κοκκινάκη που την λέγανε Κατινάκι
Βγήκε έξω κάποια Τρίτη απ’ το κόκκινό της σπίτι
Απ’ την κόκκινή της πόρτα βγήκε έτοιμη για βόλτα
Γιατί είχε στις εννιά ραντεβού στην Κοκκινιά
Ρούχα κόκκινα φορούσε, τσάντα κόκκινη κρατούσε
Είχε κόκκινο το στόμα και της πήγαινε το χρώμα
Έτρεχε και περπατούσε και με κόκκινο περνούσε
Έτρεχε να μην αργήσει κι είχε κάπως κοκκινίσει
Η Μαιρούλα με τον Μάρκο την περίμεναν στο πάρκο
Είχανε κι ένα μωρό ροδοκόκκινο χοντρό
Κόκκινο είχε καροτσάκι κι ήταν μάλλον κοριτσάκι
Με ματάκια χαρωπά και μαλλιά κοκκινωπά
Κάπου θέλανε να παν’ πήγαν σ’ ένα ρεστοράν
Ακριβό και ξακουστό για να φαν κοκκινιστό
Κι όλο βάζανε στα πιάτα σάλτσα κόκκινη ντομάτα
Κι όλο βάζαν με το χέρι κι άλλο κόκκινο πιπέρι
Κι ως τη μια και μισή πίναν κόκκινο κρασί
Δίνανε και στο μωρό κέτσαπ με το μπιμπερό
Στομαχιάσανε μεθύσαν και στο τέλος αρρωστήσαν
Βγάλαν κόκκινα σπυριά αρρωστήσανε βαριά
Και τους πήγαν από κει σηκωτούς στην κλινική
Μαίρη Μάρκο και μωράκι και Κατίνα Κοκκινάκη
στάθηκε η αφορμή για να φτιάξουμε κι εμείς τη δική μας πολύχρωμη ιστορία!!!!!!!
Η ΤΟΥΛΑ Η ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟΥΛΑ
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ουράνιο τόξο η Τούλα η χρωματιστούλα που ζούσε πάνω στον γαλάζιο ουρανό. Ένα πρωί που ξύπνησε χαρούμενη, χασμουρήθηκε, τεντώθηκε…πρώτα το ροζ χρώμα της, μετά το μοβ, το κίτρινο, το πράσινο και όλα τα υπόλοιπα και ξεκίνησε να κάνει μια βόλτα! Άρχισε να χοροπηδάει πάνω στα συννεφάκια, πρώτα στο κόκκινο, στο πορτοκαλί, στο γκρι και τελευταία στο άσπρο. Από κει κοίταξε κάτω στη γη και είδε πολυκατοικίες, πολλά άσπρα σπίτια με κόκκινες σκεπές, είδε χωράφια πορτοκαλί και κίτρινα, είδε τους ανθρώπους, τα αμπέλια, γαλάζιες λιμνούλες με πράσινα βατραχάκια, είδε πράσινα δάση με πολλά ζωάκια μέσα και επίσης είδε καφέ, γκρι, άσπρα και γαλάζια βουνά. Τότε σκέφτηκε να κατέβει κάτω στη γη γιατί βαρέθηκε να είναι μόνη , κάνει μια βουτιά, κατεβαίνει στις Σέρρες και προσγειώθηκε στη σκεπή του 5ου Νηπιαγωγείου. Άκουσε τις φωνές των παιδιών, γλίστρησε σιγά- σιγά και μπήκε μέσα στην τάξη! Και ρώτησε τα παιδιά:
- Γεια σας είμαι η Τούλα η χρωματιστούλα! Θέλετε να γίνουμε φίλοι και να παίξουμε παρέα;
- Ναι!! Είπαν τα παιδιά και άρχισαν τότε ένα τρελό- τρελό παιχνίδι. Η Τούλα έκανε: ΣΠΛΑΤΣ! Και πετούσε πάνω σε κάθε παιδί, λίγο από το αγαπημένο του χρώμα. Όλη η τάξη είχε γεμίσει χρώματα: κόκκινα, κίτρινα, πράσινα, πορτοκαλιά, μοβ, ροζ…
Τα παιδιά διασκέδασαν πολύ και γέλασαν με την καρδιά τους όταν είδαν ότι η τάξη τους είχε γίνει πολύχρωμη, χρωματιστή και παρδαλή με τόσα χρώματα που είχαν σκορπιστεί! Ξαφνικά όμως το ουράνιο τόξο έβαλε τα κλάματα γιατί είχε χάσει όλα του τα χρώματα! Τότε τα παιδιά αποφάσισαν να το βάψουν με τα πινέλα και τις τέμπερες του Νηπιαγωγείου κι έτσι έγινε πάλι χρωματιστό! Τους αποχαιρέτισε κι έφυγε χορεύοντας πάνω στα άσπρα σύννεφα του γαλάζιου ουρανού!
