Ιούνιος πρώτος μήνας του καλοκαιριού και με διάφορες ονομασίες που σχετίζονται με τις αγροτικές ασχολίες της εποχής. Κερασάρης λόγω της ωρίμανσης των κερασιών, Τζιτζικάρης λόγω της εμφάνισης των τζιτζικιών αλλά και Θεριστής λόγω του ότι είναι ο κατ' εξοχήν μήνας θερισμού των δημητριακών.
Μερικά στάχυα από τα χωράφια του κάμπου των Σερρών έφτασαν στο νηπιαγωγείο μας.
Ευκαιρία να τα παρατηρήσουμε αλλά και να βρούμε τα σποράκια που κρύβονται μέσα τους...
Πως όμως αυτά το σποράκια θα καθαριστούν να φτάσουν σε μας; Με τα χέρια μας; Οχι φυσικά! Σ αυτό θα μας βοηθήσουν οι θεριζοαλωνιστικές μηχανές!
Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα τόσο εύκολα όσο σήμερα!! Τα παιδιά παρακολούθησαν τον παραδοσιακό τρόπο θερίσματος και αλωνισμού των περασμένων δεκαετιών....
και γίνανε μικροί γεωργοί όπου έσπειραν και θέρισαν το σιτάρι τους.....
και κατασκευάσαμε χάρτινα στάχυα....
Όμως πόσο χρήσιμα είναι αυτά τα μικρά κίτρινα σποράκια; Μα φυσικά μας δίνουν το αλεύρι για να φτιάξουμε το ψωμί μας! Και επειδή είναι αδύνατον να πάμε στον μύλο ένας ηλεκτρικός μύλος ήρθε στο νηπιαγωγείο μας να μας βοηθήσει να αλέσουμε το σιτάρι μας!!
Όλοι θέλησαν να ρίξουν και από λίγο σιτάρι στο μύλο να αλεστεί!!
έτοιμο και το αλεύρι μας! Ας δοκιμάσουμε να το κανουμε ζυμάρι!
Βρέθηκαν δυο πρόθυμοι αρτοποιοί να ζυμώσουν.......
και ακόμοι πιο πρόθυμοι ζαχαροπλάστες να πλάσουν τα κουλουράκια τους!!
Μαζί μας και μια κόκκινη κοτούλα που μας έδειξε με το τρόπο της πώς από το πιο μικρό σποράκι θα φτάσουμε στο πιο γλυκό ψωμάκι.... Την ιστορία της κόκκινης κοτούλας μπορείτε να την παρακολουθήσετε ΕΔΩ
και ακολουθώντας απλές οδηγίες ζωγραφίσαμε τις δικές μας κοτούλες.....
...και βάλαμε στη σωστή σειρά τις εικόνες
