Χαρταετοί......

Το πέταγμα του χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα έγινε η αφορμή για ένα γλωσσικό παιχνίδι με σύνθετες λέξεις με πρώτο συνθετικό τη λέξη  χαρτί μέσα από μια ηχοϊστορία που υπάρχει στο ηλεκτρονικό υλικό για τη Μουσική της Α΄Δημοτικού με τίτλο:

"Συναυλία από... χαρτί"

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό χαρτάκι που έψαχνε να βρει τι θα γίνει όιαν μεγαλώσει. Πρώτα πήγε και ρώιησε τη μαμά του, που εργαζόταν στο σπίτι της μαντάμ Τραπεζαρίας, κι εκείνη του αποκρίθηκε:

— Χαρτοπετσέτα, βέβαια! Κοίτα εμένα τι ήσυχα και απαλά σκουπίζω τα δαχτυλάκια και στεγνώνω

τα χειλάκια (σε τύμπανο τρίβουμε χαρτοπετσέτες).

Ύστερα πήγε και ρώτησε τον μπαμπά του.

—Χα, χα! χαρτόκουτο, παιδί μου, γερό και δυνατό. Θα σε γεμίζουν πράγματα και παντού θα ακούς: φέρτε ένα χαρτόκουτοοοο (χαρτόκουτα σε διάφορα μεγέθη, τα οποία χρησιμοποιούμε σαν τύμπανα χτυπώντας τα με τις παλάμες μας).

Πήγε στη δασκάλα των Γαλλικών του, την κυρία Ντοσιέ, και τη ρώτησε.

—Χαρτοφάκελος, μικρέ μου. Θα έχεις δύο λαστιχάκια και θα ανοιγοκλείνεις. Δεν ξέρεις τι χρήσιμος θα είσαι στην κοινωνία! Και με ετικέτα! (φάκελοι με λαστιχάκια που ανοιγοκλείνουμε)

—Ας πάω στη γιαγιά, που ξέρει τόσες ιστορίες! σκέφτηκε.

—Ε, παιδάκι μου, έχεις ακόμα πολύ χαρτί να φας για να μεγαλώσεις. Βιβλίο να γίνεις, να μάθεις γράμματα! αποκρίθηκε εκείνη (φυλλομετρούμε σελίδες βιβλίων με διαφορετικό πάχος).

Το μικρό χαρτάκι κατέβασε το κεφάλι και συνέχισε τον δρόμο του.

—Καλημέρα, κυρία χαρτοσακούλα, είπε δειλά.

—Χαρτοσακούλας, μικρέ, χαρτοσακούλας! Είμαι ο καλύτερος, με τα φρούτα, τα λαχανικά μου, κι όλο με παίρνουν αγκαλιά (με χαρτοσακούλες του μανάβη παράγουμε διάφορους ήχους).

—Μην τον ακούς! Χαρτί κουζίνας να γίνεις, παιδάκι μου, να τρως και κανένα πιάτο φαΐ, ακούστηκε μια φωνή από την κουζίνα (το εσωτερικό σκληρό ρολό χαρτιού κουζίνας).

—Μπιιι-μπιιι! Φύγε, μικρέ, από τη μέση, έχουμε και δουλειές! Ραντεβού, υποχρεώσεις, επενδύσεις! Το ρολόι μου, πού είναι το ρολόι μου; Ε, μικρέ, χαρτονόμισμα να γίνεις! Μπιιι-μπιι! (πλαστική καραμούζα)

Κι έτσι έφτασε η νύχτα (ήχοι από κουκουβάγια, τριζόνια). Το απαλό αεράκι (σωλήνας ηλεκτρολόγου) δεν έδιωξε τη στενοχώρια του:

—Σε τίποτα δεν μπορώ να φανώ χρήσιμο. Να γινόμουν αστεράκι από ασημόχαρτο. (αλουμινόχαρτο που τσαλακώνουμε).

—Κάνε μια ευχή, του είπε ένα πεφταστέρι.

Και το μικρό χαρτάκι ευχήθηκε.

Έτσι λοιπόν, την άλλη μέρα, όλοι καμάρωναν το μικρό χαρτάκι που είχε μεταμορφωθεί σε έναν πολύ όμορφο χαρταετό. Μόνο το χαρτομάντιλο μονολογούσε κι έλεγε:

__ Ναι, όταν όμως κουραστεί το αγοράκι που τραβά τον χαρταετό, ποιος θα του σκουπίσει τον ιδρώτα;

 Και φυσικά οι μικροί μαθητές μας απάντησαν στην ερώτηση:
Αν εσύ ήσουν το μικρό χαρτάκι, τί θα ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;"
Και οι απαντήσεις είναι...
κομφετί, χαρτομάντιλο, χαρτόκουτο, χαρταετός του ΠΑΟΚ,χάρτινο αεροπλανάκι,

χάρτινη βαρκούλα, μωρομάντιλο, χαρτονόμισμα, χρυσόχαρτο,χαρτοφάκελος

χάρτινο τραπεζομάντιλο, χαρτοπετσέτα, σαΐτα, χαρτί για να ζωγραφίζουμε,

βιβλίο,χαρταετός...

Και αφού οι χαρταετοί είναι το θέμα των ημερών είδαμε μια παρουσίαση στον υπολογιστή με πίνακες ζωγράφων με θέμα τον χαρταετό....

φτιάξαμε χαρταετούς- σαΐτες και με σύμμαχό μας το αεράκι τις πετάξαμε στην αυλή...

κόψαμε και κολλήσαμε εξάγωνα και ρόμβους και φτιάξαμε τους δικούς μας πίνακες ζωγραφικής....



Οι χαρταετοί μας έδωσαν την αφορμή να μιλήσουμε για τα σχήματα, το μισό, το ολόκληρο, τη συμμετρία στη φύση και στη ζωή μας. Έτσι λοιπόν πήραμε σχήματα ...μισά και με τη βοήθεια ενός καθρέφτη τα ολοκληρώσαμε...

Προσθέσαμε φιογκάκια στις ουρές των χαρταετών