¨Ομορφες ηλιόλουστες μέρες στην καρδιά του χειμώνα! Πως γίνεται αυτό; Πως εξηγούσαν οι αρχαίοι Ελληνες το φαινόμενο αυτό? Ο μύθος της Αλκυόνης μας δίνει τις πληροφορίες που μας χρειάζονται!
Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Αλκυόνη, ήταν μια όμορφη κοπέλα και κόρη του θεού και βασιλιά των ανέμων Αίολου. Η Αλκυόνη παντρεύτηκε τον Κύηκα, τον βασιλιά της Τραχίδας, και ζούσαν ευτυχισμένοι στην πόλη του. Τόση και τέτοια ήταν η αγάπη τους και ευτυχισμένες τόσο ήταν οι μέρες τους μαζί που σιγά σιγά άρχισαν να νιώθουν σα θεοί ή μάλλον για να το πω καλύτερα…ίσοι με τους θεούς. Ο Κύηκας ένιωθε σαν το βασιλιά των θεών, το Δία, και η Αλκυόνη σαν τη θεά Ήρα. Και καθόλου δεν άργησαν να φωνάζουν τους εαυτούς τους με αυτά ακριβώς τα ονόματα: Δίας ο Κήυκας, Ήρα η Αλκυόνη.
Όμως οργίστηκε ο Δίας ο βασιλιάς των θεών και μεγάλη τιμωρία σκέφτηκε να τους επιβάλλει για την αλαζονεία τους. Σύμφωνα πάντα με τον μύθο, ο Κύηκας αγαπούσε ιδιαίτερα το ψάρεμα και πήγε για να ψαρέψει με τη βάρκα του. Οι ώρες περνούσαν και ο Κύηκας δεν γύριζε πίσω. Η Αλκυόνη τρελαμένη από την αγωνία έκανε ότι μπορούσε για να τον αναζητήσει. Οι θεοί του Ολύμπου άρχισαν να λυπούνται την κοπέλα και να συντρέχουν στον πόνο της. Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, αποφάσισαν να μεταμορφώσουν την Αλκυόνη σε πουλί για να απαλύνουν τον πόνο της.
Η Αλκυόνη από τότε είναι ένα πανέμορφο ψαροπούλι. Ζει κοντά στις
θάλασσες και κοιτά διαρκώς τα νερά της μήπως και εμφανιστεί πάνω σε κάποιο
αφρισμένο κύμα ο αγαπημένος της Κύηκας.
Όμως, η Αλκυόνη γεννάει τα αβγά της κάθε Ιανουάριο κι όχι την άνοιξη όπως τα περισσότερα πουλιά. Και τα γεννάει στους βράχους των ακροθαλασσιών. Τα ορμητικά κύματα όμως της τα έσπαγαν κι ο θρήνος γινόταν ακόμα μεγαλύτερος.
Ο ίδιος ο Δίας την λυπήθηκε ξανά και έτσι κάθε χρόνο, την εποχή που εκείνη έφερνε τα μικρά της στον κόσμο, ο πατέρας των θεών έστελνε μια σύντομη περίοδο ασταμάτητης ηλιοφάνειας και καλοκαιρίας διατάζοντας τον Αίολο να συγκρατήσει τους ισχυρούς βοριάδες για να μπορέσει εκείνη να γεννήσει και να προστατέψει τα μικρά της.
